لذت دانش آموز ژاپنی بودن

میخواستم نکاتی از این مقاله رو که از وبلاگ خوب :    http://oas.irبرداشت کرده بودم بنویسم ولی واقعا همه نوشته خیلی خوب بود و برای ما   خواندنی و عمل کردنی است پس توصیه  میکنم آنرا بخوانید پایگاه خبری تقریب- سرویس فرهنگی: استادان آموزش و پرورش در ژاپن معتقدند: پیش از این که معلم ها چیزی به بچه ها بیاموزند، چند هفته ای باید از بچه ها یاد بگیرند.

آنها بر این باورند که اگر این کار را بتوان انجام داد، آن وقت بیش از آنچه می توان به کودکان آموخت ، خود بچه ها در پی یاد گرفتن بر خواهند آمد. به باور آنها تا معلمان تغییر نکنند، کودکان یاد نمی گیرند. ژاپنی ها معتقدند که راه حل بسیاری از مسائل کودکان در خود کودکان نهفته است؛ البته به شرط این که یاد بگیریم از کودکان بیاموزیم. فهم این نکته می تواند از مادر، معلم ، مربی و اساسا هر کسی که با کودک سر و کار دارد یک محقق بسازد. آنچه در ادامه می خوانید نگاه اجمالی به تعدادی از قوانین و ویژگی های خاص مدارس ژاپنی است.

بچه های ژاپنی ، دانش آموزانی منضبط و مقرراتی هستند. هیچگاه یک جوان دبیرستانی در حال رانندگی دیده نمی شود. آنها به طور معمول مسافت خانه تا مدرسه را با دوچرخه یا پیاده می روند. گاهی وقتها از اتوبوس و قطار هم استفاده می کنند و چندین بار مسیر خود را تغییر می دهند. اصلا جای تعجب نیست که یک دانش آموز ژاپنی برای رسیدن به مدرسه خود 2 تا 3 ساعت در راه باشد. آنها در تمام طول راه از قوانین مدرسه ای که در آن درس می خوانند پیروی می کنند. به عنوان مثال خوردن آدامس و پفک ، خواندن کتاب هنگام راه رفتن و هر چیز دیگری که شهرت و اعتبار مدرسه شان را زیر سوال ببرد، ممنوع است.

بیشتر جوانان ژاپنی که با قطار و اتوبوس به دبیرستان های خود می روند موظفند چنانچه مسافری سوار شود از جایشان بلند شوند و صندلی خود را به او بدهند. در این کشور معلم و استاد در کلاس ریاست می کنند و هر چه بگویند باید اجرا شود.

استانداردهای مدارس ژاپن

بیشتر دانش آموزان ژاپنی به بهترین مدارس دولتی این کشور می روند. بخش خصوصی آموزش در این کشور کوچک است مگر در هنگامی که دانش آموزان خود را برای امتحان آماده کنند. ژاپن همانند امریکا یا برخی کشورهای اروپایی مشکلات اجتماعی چندانی ندارد که موجب شود دانش آموزان بخواهند از آموزش فرار کنند. لازم به یادآوری است که بیشتر دانش آموزان انگلیسی تحصیلات خود را نیمه کاره رها می کنند. مدارس ژاپن استانداردهای بالایی دارند و حتی دانش آموزان خانواده هایی که درآمد کمی دارند، نتایج درسی خوبی به دست می آورند. برخی از منتقدان از فشار شدیدی که مدارس ژاپن به دانش آموزان وارد می کنند، انتقاد می کنند.

روپوش مدارس

مدارس ژاپنی در پوشیدن روپوش از اختیار برخوردار هستند. دانش آموزان برخی مدارس دولتی روپوش به تن می کنند در حالی که دانش آموزان برخی دیگر از مدارس روپوش به تن نمی کنند؛ ولی تقریبا پوشیدن روپوش در همه مدارس خصوصی و دولتی این کشور ضروری است. در همین حال بیشتر مدارس این کشور با توجه به تغییرات آب و هوایی در هر فصل از یونیفورم های فصلی استفاده می کنند. تعدادی از مدارس برای فصول تابستان و زمستان از روپوش های متفاوتی استفاده می کنند. روپوش های مدارس ابتدایی و راهنمایی به کلی از یکدیگر متفاوتند. مدارس ابتدایی برای انتخاب روپوش از حق انتخاب زیادی برخوردارند؛ زیرا مدلهای گوناگونی برای دانش آموزان طراحی شده است تا هر مدرسه بتواند از روپوشی مخصوص به خود استفاده کند و این در حالی است که مدارس راهنمایی از یکدستی بیشتری برخوردارند.

مصاحبه ورودی

ورود به یک مدرسه مناسب برای بچه های ژاپنی یا والدین آنها خیلی مهم است. اگر آنها بتوانند وارد مدرسه ابتدایی مناسبی شوند، می توانند از شر امتحانات ورودی ، جهنمی که بر سرنوشت تحصیلی بسیاری از دانش آموزان ژاپنی تاثیر می گذارد، خودداری کنند. به طور کلی می توان گفت که ورود به مدرسه ، سرنوشت ورود به دانشگاه و دانشگاه نیز در نهایت کار و آینده آنها را رقم می زند.


تغذیه در مدارس

تغذیه در مدارس این کشور براساس قانون تغذیه مدارس انجام می شود و دانش آموزان به درست غذا خوردن ، عادت می کنند و آداب لازم را هنگام غذا خوردن می آموزند. در بیشتر مدارس ابتدایی ، دوره اول و دوم دبیرستان ساعتی را برای غذا خوردن دانش آموزان اختصاص داده اند. در مدارس ژاپن هر گروه طبق برنامه از پیش تعیین شده به آشپزخانه می رود و مسوولیت توزیع غذا میان همه دانش آموزان را به عهده می گیرد. پس از تقسیم غذا میان دیگر گروهها، آن گروه نیز غذای خودشان را در کلاس درس و پشت همان میزها می خورند. هدف از این کار تقویت عادات اجتماعی و درونی کردن آنها در دانش آموزان است.



هنگام غذا خوردن ، دانش آموزان از طریق تلویزیون هایی که در هر کلاسی وجود دارد به استودیوی خبر مدرسه متصل است ، از اخبار مدرسه مطلع می شوند یا فیلمهای پخش شده را نگاه می کنند. زنگ نظافتی هم هست که همه دانش آموزان ، محیط کلاس و مدرسه را تمیز می کنند و همگی باهم مسواک می زنند. دانش آموزان ژاپنی پس از پایان کلاس های درس ، مدرسه را کاملا تمیز می کنند. اشوچی یا همان تمیز کردن مدرسه ، شامل جارو کردن کلاسها و راهروها، تمیز کردن سطل های زباله ، تمیز کردن تخته ها و دیگر قسمتهای مدرسه است. در مدارس ژاپن ، پست نظافتچی وجود ندارد.


این خیلی برای کودکان و والدین آنها ضروری است که در مصاحبه ورودی ، تصویری خوب و شایسته از خود نشان دهند. معاونت آموزشی مدارس به طور معمول پیش از شروع مصاحبه به والدین و دانش آموزان پیشنهاد می کند که چه لباسی بر تن کنند. حتی مراکزی وجود دارند که پیشنهاد می کنند دانش آموزان باید از چه مدهایی استفاده کنند.

فناوری در مدارس ژاپن

ژاپن دومین کشور در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در زندگی ، ازجمله زندگی آموزشی است. درعین حال ، فرهنگ مکتوب هنوز جایگاه خاص خود را دارد؛ اگرچه در سالهای اخیر مردم پول بیشتری برای دستیابی به نرم افزارها و مدلهای جدید تلفن همراه پرداخت می کنند و بازار کتاب تا حدودی راکد است ، ولی فرهنگ مکتوب همچنان موقعیت بالادست خود را حفظ کرده است. تقریبا همه مدارس ژاپن دارای مرکز و سایت رایانه ای هستند و به ازای هر 15نفر دانش آموز یک رایانه وجود دارد. هر معلمی رایانه شخصی (PC) دارد و همه کلاسها رایانه دارند. تمام موسسات آموزشی به اینترنت متصلند و در فرآیند «یادگیری یاددهی» در درسهای مختلف همچون ریاضی ، علوم و علوم اجتماعی از کامپیوتر و اینترنت استفاده می شود.

تنوع کتاب های آموزشی

در ژاپن به علت تنوع شرایط اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی و با تائید وزارت آموزش و پرورش این کشور، کتابهای درسی متعددی چاپ می شود. به عنوان مثال در ریاضیات پایه پنجم ابتدایی چندین کتاب وجود دارد.

در ژاپن از هر 100 نفر داوطلب حدود 74 نفر موفق می شوند به دانشگاه ها و مراکز عالی آموزشی راه یابند.


متناسب با وضعیت ، ساخت و بافت اقتصادی هر منطقه کتاب درسی آن محل انتخاب می شود؛ البته توجه به چنین تفاوت هایی غیرطبیعی نیست ، چون در اوزاکا صنعت مبتنی بر تولید وسایل الکترونیکی است و در هوکایدو بر ماهیگیری ، توکیو بر تجارت و در مناطق جنوبی بر کشاورزی بنیان نهاده شده است. کتابی که در مناطق جنوبی استفاده می شود، محتوا، عکسها و شکلهایی متناسب با زندگی این منطقه دارد که با وضعیت اوزاکای صنعتی تفاوت دارد.

وضعیت امتحانات در مدارس

در مدارس ابتدایی ژاپن ، امتحانات ثلث و پایان سال وجود ندارد و سنجش پیشرفت تحصیلی در پایان مقطع 6 ساله ابتدایی برگزار می شود. به این صورت هر دانش آموز سال اول ابتدایی به طور خودکار به کلاس دوم و بالاتر راه می یابد. ارزشیابی دانش آموزان طبق استانداردهای پذیرفته شده به طور مداوم و پیاپی انجام می گیرد. به عنوان مثال یک دانش آموز سال اول دوره ابتدایی باید چند کانجی (کلمه در زبان پیچیده ژاپنی) را یاد بگیرد؛ البته اگر دانش آموزی بخواهد پس از دوران ابتدایی به دوره اول دبیرستان راه یابد و خواهان آن باشد که در مدرسه بهتری پذیرفته شود، باید در امتحانات پایان دوره تحصیلی ابتدایی ، نمره های بالاتری کسب کند.

آمادگی برای ورود به دانشگاه

ژاپنی ها برای تحصیلات دانشگاهی ارزش بسیاری قائلند. در این کشور دو دانشگاه مشهور وجود دارد که دانش آموزان برای ورود به آنها نهایت تلاش خود را می کنند. دانشگاه های توکیو و کیوتو از بهترین دانشگاه های آسیا و جهان هستند. فارغ التحصیلان این دانشگاه از نظر کارفرمایان بخش خصوصی یا دولتی بهترین افراد برای استخدام در نظر گرفته می شوند. ورود به این دانشگاه ها مستلزم مطالعه شدید در دوران دبیرستان و شرکت در آزمون ورودی بسیار دشواری است. امتحان نهایی دانشگاه ها بسیار سخت و به همین علت بسیاری از دانش آموزان ژاپنی در مراکز آموزشی فوق برنامه که به دانش آموزان برای ورود به دانشگاه کمک می کند شرکت می کنند.


برخی از دانش آموزان ژاپنی که وضع والدین آنها خوب است آنها را برای تحصیل به خارج از کشور می فرستند؛ ولی پسران باهوش معمولا به دانشگاه ها و مدارس ژاپنی می روند و از این طریق اعتبار بیشتری به دست می آورند. فارغ التحصیلان دبیرستانی که نمی توانند برای اولین بار در آزمون ورودی قبول شوند، دوره های فشرده ای برای شرکت دوباره در آزمون دانشگاه ها را می گذرانند. برای دانش آموزان ژاپنی انتخاب دبیرستان کار بسیار مهم و دشواری است. هر مدرسه امتحان ورودی خاص خود را دارد و چنانچه آنها در این امتحان قبول نشوند، آینده کاری و شغلی شان به خطر می افتد.


در ژاپن ورود به دبیرستان و در نهایت دانشگاه بهتر یعنی تضمین آینده و یافتن شغل بهتر. به همین دلیل است که دانش آموزان ژاپنی پس از تعطیلی روزانه مدارس به آموزشکده هایی خصوصی به نام «جوکو» می روند. در این آموزشکده ها، درسهای تکمیلی در زمینه های ریاضی ، علوم و زبان ژاپنی آموزش داده می شود و تلاش برای موفقیت در کنکور دانشگاه با چنین اقداماتی شروع می شود.

هم اکنون از هر100 نفر داوطلب حدود 74 نفر موفق می شوند به دانشگاه ها و مراکز عالی آموزشی راه یابند. رقابت در کنکور دانشگاه ، صرفا برای ورود به دانشگاه نیست. بلکه برای ورود به دانشگاه معتبرتر و با مرتبه بالاتر و رشته دلخواه است ، دانشگاه ها در گزینش دانشجو به صورت مستقیم نقش دارند.